Seyahat etmenin benim için çalışmaktan çok farkı yok.. Seyahatlerimde de hayat karışık akar.. Biraz iş, biraz rahatlama, biraz beynin bir bölümünü dinlendirme , farklı bölümlerini çalıştırma, dostlarıma vakit ayırma , bol bol yürüyüş yapmak ve hayata dair ne istiyorsa canım onu zamansızlıkta yaşamak…
Son seyahatim İtalya’nın Umbria bölgesineydi. İtalya kültürü, tarihi, yemekleri, modası ve markalarıyla hep ilgi çeken ülkelerden biri. Dünya sıralamasında en çok ziyaret edilen beşinci ülke, turizmden en çok kazanan dördüncü ülke. Bana enteresan gelen bir özelliğide; ekonomisinin ağırlığını küçük ve orta ölçekli aile şirketlerinin oluşturması. İtalyada ki Aile şirketleri, hem devamlılık hem de kalite anlamında Markalar Dünyasında ciddi bir üstünlüğe sahipler. Çok değil 1960’lı yıllarda Almanya’ya çalışmak için işçi gönderen İspanya ve Türkiyeden sonra 3. Ülkeydi italya.. 1970lerden itibaren İtalya bir yandan markalaşma diğer yandan ucuz iş gücünü eğitip kaliteli üretimde kullanmaya başlayarak küresel ölçekte markalar yaratmaya başladı.
İtalyanların ‘pazarlaması yeteri kadar yapılmamış Toskana’ diye tanımladıkları Umbria, doğası, minik antik şehirleri ve yemekleri ile Toskana’yı aratmayacak güzellikte bir bölge. Perugia yani Umbria bölgsinin başkenti ve diğer önemli şehri Assisi tarihi açıdan çok önemli, bir o kadar da etkileyici şehirler. Bu bölgede her yıl düzenlenen “Mercato delle Gaite” festivaline katılmak amacıyla bölgede bulundum. Festival; 5000 nüfuslu ortaçağ kasabası olan ve bu dokuyu hiç bozmayan Bevegna da düzenleniyor. Festivalin amacı bu bölgelerin her birinde 1250 ile 1350 yılları arasındaki hayatı, sanatları, o dönemin kıyafetleri ve yiyeceklerini tekrar canlandırmak.
Hep gündemde olan ve benim de içinde bulunduğum çalışma gruplarında yol almaya çalıştığımız “şehir markalaşması” konusuna kıskandıracak kadar güzel bir örnekti yaşadığım. Öz değerlerini kaybetmeden, günümüze uyarlama telaşı yaşamadan tüm o bölgede yaşayanların tamamımın katılımı ve eksiksiz organizasyonla unutulmaz bir “anı” haline gelen bir 4 gündü.
Bizim yapamadığımız ne vardı diye çok düşündüm. Ve listeledim..Aslında bu liste sadece bir yerin/bölgenin markalşması içind eğil tüm ürün/hizmetlerin marka çalışmalarına da ışık tutar inancındayım..

1-Ön plana çıkarılmak, farklı olduğu düşünülen her değer üzerinde ciddi ciddi çalışılmış. Yüzeysel değil asla, tarihi, gastronomisi, dokusu ile uzun yıllara dayanan detaylı içi dolu bir çalışma ile festival hazırlanmış.

2-Gelenlerin aklında kalması için her an, her durum görsel olarak desteklenmiş. Yaşayanları anı’ya taşıyacak her öge görsel detaylar haline getirilmiş. Hediyelik eşyalardan, peçetelere, görsel dökümanlara ve bizler için hazırlanan kiralık kostümlere kadar her yerde sizin hafızanızda yer alacak dokunuşları görüyorsunuz

3-“mış gibi” değil, gerçekten yaşamak-yaşatmak adına sadece mekanlar değil, hislere dokunan detaylar en çok beni etkileyendi.

4-5000 nüfuslu bir kasabaya 3 katı turist gelmesine rağmen en ufak bir rahatsızlığın yaşanmamasını prensiplere, kurallara öncelikli olarak orda yaşayanların uymasını ve bunu yabancılara çok net hissettirmelerine bağlıyorum.

5-Kısa dönemli değil, uzun yıllara yayılan bir deneyim olması için bu festivalin sadece kazanç fırsatı olarak görülmemiş olması halkında olaydan keyif alarak festivali yaşaması unutulmaz kılan ögelerin başında geliyordu.

Marka olmak dediğimiz aslında ölümsüz olmak çabasından başka bir şey değildir belki de.. İnsanoğlunun ölümsüzlüğü keşfetmek adına çabalarından biri daha..