Çok paramız, büyük evimiz, çok kıyafetimiz, güçlü imajımız, sarsılmaz itibarımız, çok arkadaşımız (sanal bile olsa) olursa “Mutlu” olacağımızı sanıyoruz. Hatta mutlu olmak yetmiyor “çok” mutlu olmayı “hedefliyoruz”.

İnsanlık tarihinin en aç gözlü zaman dilimindeyiz. Hep daha fazla, daha iyi, daha hızlı, daha çokların içinde ruhumuzu dengeleme çabalarındayız.

Meksika’da Inka tapınaklarına çıkmak isteyen Avrupalı bir grup arkeolog, birkaç yerli rehberle yola koyuluyor. Dağın tepesindeki tapınaklara giden uzun yolu, kısa bir sürede yarılıyorlar. Aynı hızla tempoyla biraz daha yol aldıktan sonra, yerliler kendi aralarında konuşup birden yere oturuyor ve böylece beklemeye başlıyorlar. Tabii Avrupalı arkeologlar buna bir anlam veremiyorlar.